του ΛΑΜΠΡΟΥ
ΠΑΠΑΞΕΝΑΚΗ
(υποψήφιος δ.σ. ΕΔΟΕΑΠ, μέλος ΕΣΗΕΑ)
Ζούμε κυριολεκτικά μια
τραγωδία-παρωδία σε ό,τι αφορά την υπόθεση ΕΔΟΕΑΠ. Δυστυχώς, για την
κατάληξη ευθυνόμαστε ΟΛΟΙ. Ο καθείς εκ της θέσης του για τις πράξεις και
την απραξία του. Θα μείνω μόνο σε αυτό υπογραμμίζοντας μόνο την κατάντια αλλά
και το απύθμενο θράσος των διοικούντων ένθεν και ένθεν (νυν και τέως) που
κονταροχτυπιούνται διαδικτυακά για το ποιος φέρει μεγαλύτερη ευθύνη. Ο λόγος
τους, ακόμη και τώρα, δημαγωγικός και λαϊκίστικος προς άγρα των ψήφων όλων όσων
παρέσυραν το Νοέμβριο για το μεγάλο ΝΑΙ σε ΟΛΑ. «Για τη… σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ» φώναζαν τότε Ενωμένοι και Συσπειρωμένοι. Τώρα,
χωρίστηκαν σε αριστεροδεξιούς της Ακαδημίας (και λοιπών) και δεξιοαριστερούς
της Σισίνη που αλληλοκατηγορούνται. Οι μεν ζητούν (και τώρα) ό,τι πει ο
υπουργός και αφού οι δε (λόγω εκλογών) δεν συναινούν, έρχεται ο υπουργός και
νομοθετεί μείωση επικουρήσεων σε …αυτοδιοικούμενο Οργανισμό. Εδώ κολλάει και η
παρωδία! Κατά τα άλλα …εκλέγουμε δ.σ., ενώ πλέον έχουμε και εργοδοτικό
εκπρόσωπο σε αυτό.Για
να γνωριστούμε, λοιπόν και με λίγα λόγια τι θέλω σε αυτό που χαρακτήρισα ήδη
παρωδία. Όχι σίγουρα ότι η υποψηφιότητά μου μπορεί να ανατρέψει κάτι από τα
προαναφερθέντα. Η στάση μου και οι προσπάθειές μου ήταν πάντα προς την
κατεύθυνση της πάλης και του αγώνα, η στάση των διοικούντων πάντα
προς τη γνωστή κατεύθυνση της καλλιέργειας κλίματος εφησυχασμού.
Διεκδικώ
την ψήφο των μελών του ΕΔΟΕΑΠ γιατί έχω μάθει να
παλεύω. Κυρίως για αρχές και δικαιώματα και με περισσότερη δύναμη
όταν κάποιοι με θεωρούν φυσικά αδύναμο. Πεισματώνω δε, όταν αντιμετωπίζω
εσκεμμένη αδιαφορία και άρνηση.
ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ, ΠΑΡΑΤΥΠΙΕΣ ΚΑΙ ΕΔΟΕΑΠ