Copy & Paste: http://www.altsantiri.gr
Γρηγόρης Λαμπράκης.
Ένα όνομα γνωστό στους νεότερους μόνο απο δρόμους και κεντρικές λεωφόρους, χωρίς όμως την Ιστορία και την παρακαταθήκη του. Σαν σήμερα πριν απο 52 χρόνια, τον Μάιο του 1963, αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, έπειτα απο πέντε μέρες άνισης μάχης για να κρατηθεί στη ζωή.
Ποιος ήταν
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας και εισήλθε στη Ιατρική Σχολή Αθηνών, σπουδές τις οποίες ολοκλήρωσε μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής, λαμβάνοντας τον τίτλο του υφηγητή στην έδρα τη Μαιευτικής και Γυναικολογίας . Η δράση του δεν περιορίστηκε μόνο σε ακαδημαϊκο επίπεδο, αφού υπήρξε αθλητής του στίβου με πολλές διακρίσεις τόσο σε πανελλήνιο όσο και σε βαλκανικό επίπεδο για 23 χρόνια. Πνεύμα ανήσυχο ήδη απο τα εφηβικά του χρόνια και παιδί της Κατοχής, με ενεργό δράση στην Εθνική Αντίσταση, ιδρύει την «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη», ενώ στις εκλογές «της βίας και της νοθείας» τον Οκτωβρίο του 1961 εκλέγεται βουλευτής Πειραιά με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Στις 21 Απριλίου 1963 και παρά τις απαγορεύσεις και τις απειλές της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης βαδίζοντας μόνος του το μεγαλύτερο της διαδρομής πριν τελικά συλληφθεί, χτυπηθεί απο ασφαλίτες και αφεθεί έπειτα απο ώρες. Αμέσως μετά φεύγει για το Λονδίνο για να συμπαρασταθεί σε Κύπριους, Έλληνες και Άγγλους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα.
Η ημέρα του παρακράτους
Επιστρέφοντας και ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου1963, η επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη όπου κεντρικός ομιλητής είναι ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Λαμπράκης ξεκινά απο το ξενοδοχείο όπου διέμενε για να φτάσει στον χώρο της εκδήλωσης. Η κατάσταση ήταν τεταμένη καθώς είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες άτομα ακροδεξιών πολιτικών πεποιθήσεων. Εκεί δέχεται την πρώτη σε βάρος του δολοφονική επίθεση με χωροφύλακες και ασφαλίτες να παρακολουθούν… Ο Λαμπράκης κατευθύνεται στην εκδήλωση όπου και εκφώνησε το λόγο του μέσα σε κλίμα “πολέμου” με τραμπούκους και παρακρατικούς να πετούν πέτρες προς το χώρο της συγκέντρωσης και να φωνάζουν συνθήματα εναντίον του. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του φώναξε απο το μικρόφωνο: «Προσοχή, προσοχή. Εδώ βουλευτής Λαμπράκης. Σαν εκπρόσωπος του Έθνους και του Λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονίας μου και καλώ τον υπουργό Β. Ελλάδος, τον νομάρχη, τον εισαγγελέα, τον στρατηγό Χωροφυλακής Μήτσου, τον διευθυντή της Αστυνομίας και τον διοικητή Ασφαλείας να προστατέψουν τη συγκέντρωση και τη ζωή μου».
Η αστυνομία συνέχισε απλώς να παρακολουθεί… Η κυκλοφορία στο δρόμο είχε απογορευτεί και ο Λαμπράκης κινήθηκε προς το ξενοδοχείο όπου δέχτηκε το δεύτερο και μοιραίο χτύπημα για τη ζωή του. Μια τρίκυκλη μηχανή με καλυμμένο αριθμό τον πλησίασε και ο συνεργός που βρισκόταν στην καρότσα τον χτύπησε με λοστό στο κεφάλι σωριάζοντάς τον στο έδαφος, αφήνοντάς τον εκεί, σε μια λίμνη αίματος. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ με το τέλος του να είναι προδιαγεγραμμένο. Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη πυροδότησε στην Ελλάδα μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση που οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στην “εξορία” του στο Παρίσι. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν και παραμένει ακόμη και σήμερα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου ενάντια σε κάθε είδους βία και πολιτική καταπίεση.
Αφροδίτη Αντωνοπούλου
Γρηγόρης Λαμπράκης.
Ένα όνομα γνωστό στους νεότερους μόνο απο δρόμους και κεντρικές λεωφόρους, χωρίς όμως την Ιστορία και την παρακαταθήκη του. Σαν σήμερα πριν απο 52 χρόνια, τον Μάιο του 1963, αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, έπειτα απο πέντε μέρες άνισης μάχης για να κρατηθεί στη ζωή.
Ποιος ήταν
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας και εισήλθε στη Ιατρική Σχολή Αθηνών, σπουδές τις οποίες ολοκλήρωσε μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής, λαμβάνοντας τον τίτλο του υφηγητή στην έδρα τη Μαιευτικής και Γυναικολογίας . Η δράση του δεν περιορίστηκε μόνο σε ακαδημαϊκο επίπεδο, αφού υπήρξε αθλητής του στίβου με πολλές διακρίσεις τόσο σε πανελλήνιο όσο και σε βαλκανικό επίπεδο για 23 χρόνια. Πνεύμα ανήσυχο ήδη απο τα εφηβικά του χρόνια και παιδί της Κατοχής, με ενεργό δράση στην Εθνική Αντίσταση, ιδρύει την «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη», ενώ στις εκλογές «της βίας και της νοθείας» τον Οκτωβρίο του 1961 εκλέγεται βουλευτής Πειραιά με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Στις 21 Απριλίου 1963 και παρά τις απαγορεύσεις και τις απειλές της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης βαδίζοντας μόνος του το μεγαλύτερο της διαδρομής πριν τελικά συλληφθεί, χτυπηθεί απο ασφαλίτες και αφεθεί έπειτα απο ώρες. Αμέσως μετά φεύγει για το Λονδίνο για να συμπαρασταθεί σε Κύπριους, Έλληνες και Άγγλους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα.
Η ημέρα του παρακράτους
Επιστρέφοντας και ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου1963, η επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη όπου κεντρικός ομιλητής είναι ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Λαμπράκης ξεκινά απο το ξενοδοχείο όπου διέμενε για να φτάσει στον χώρο της εκδήλωσης. Η κατάσταση ήταν τεταμένη καθώς είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες άτομα ακροδεξιών πολιτικών πεποιθήσεων. Εκεί δέχεται την πρώτη σε βάρος του δολοφονική επίθεση με χωροφύλακες και ασφαλίτες να παρακολουθούν… Ο Λαμπράκης κατευθύνεται στην εκδήλωση όπου και εκφώνησε το λόγο του μέσα σε κλίμα “πολέμου” με τραμπούκους και παρακρατικούς να πετούν πέτρες προς το χώρο της συγκέντρωσης και να φωνάζουν συνθήματα εναντίον του. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του φώναξε απο το μικρόφωνο: «Προσοχή, προσοχή. Εδώ βουλευτής Λαμπράκης. Σαν εκπρόσωπος του Έθνους και του Λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονίας μου και καλώ τον υπουργό Β. Ελλάδος, τον νομάρχη, τον εισαγγελέα, τον στρατηγό Χωροφυλακής Μήτσου, τον διευθυντή της Αστυνομίας και τον διοικητή Ασφαλείας να προστατέψουν τη συγκέντρωση και τη ζωή μου».
Η αστυνομία συνέχισε απλώς να παρακολουθεί… Η κυκλοφορία στο δρόμο είχε απογορευτεί και ο Λαμπράκης κινήθηκε προς το ξενοδοχείο όπου δέχτηκε το δεύτερο και μοιραίο χτύπημα για τη ζωή του. Μια τρίκυκλη μηχανή με καλυμμένο αριθμό τον πλησίασε και ο συνεργός που βρισκόταν στην καρότσα τον χτύπησε με λοστό στο κεφάλι σωριάζοντάς τον στο έδαφος, αφήνοντάς τον εκεί, σε μια λίμνη αίματος. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ με το τέλος του να είναι προδιαγεγραμμένο. Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη πυροδότησε στην Ελλάδα μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση που οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στην “εξορία” του στο Παρίσι. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν και παραμένει ακόμη και σήμερα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου ενάντια σε κάθε είδους βία και πολιτική καταπίεση.
Αφροδίτη Αντωνοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου