Copy & Paste: http://www.in.gr
Πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 80 ετών ο ηθοποιός Ανδρέας Μπάρκουλης, ο οποίος αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας.
Το βράδυ της Δευτέρας η υγεία του γνωστού επιδεινώθηκε, ενώ είχε νοσηλευτεί και στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Αγία Όλγα», εξαιτίας σοβαρής λοίμωξης του αναπνευστικού και καρδιακής ανεπάρκειας.
Ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, είχε εμπνεύσει ολόκληρο σλόγκαν, το διάσημο: «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!».
Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου 1936. Έφηβος ακόμα, βρέθηκε να συμμετέχει σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας με το θίασο των Σπύρου Μουσούρη – Κρινιώς Παπά, ενώ παράλληλα σπούδαζε στη Σχολή υποκριτικής του Κ. Μιχαηλίδη.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1956 και πρίν τελειώσει την Σχολή του πήρε άδεια ηθοποιού, ως εξαιρετικό ταλέντο, και εργάστηκε στο θέατρο Κοτοπούλη με κλασικό ρεπερτόριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ.
Από τότε και για μία εικοσαετία περίπου (έως το 1973) υπηρέτησε τα περισσότερα θεατρικά είδη (εκτός από το αρχαίο δράμα), κλασικούς, σύγχρονους -Έλληνες και ξένους- συγγραφείς, υπήρξε θιασάρχης και συνθιασάρχης και συνεργάστηκε με μεγάλους πρωταγωνιστές της εποχής του (Ντ. Ηλιόπουλος, Β. Κύρου, Μ. Αρώνη, Χρ. Ευθυμίου, Δ. Παπαγιαννόπουλος, Σ. Γιούλη, Μ. Μυράτ, Γ. Φέρτης, Ξ. Καλογεροπούλου, Μ. Κοντού, Μ. Χρονοπούλου, Κ. Αναλυτή, Κ. Ρηγόπουλος, Αλ. Λαδικού κ.ά.).
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1957 στην ταινία του Κώστα Ανδρίτσου «Μαρία η Πενταγιώτισσα», στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Το 1958, συμμετείχε ταυτόχρονα σε εννέα ταινίες ως συμπρωταγωνιστής των μεγάλων σταρ της εποχής εκείνης, ενώ αργότερα έπαιξε σε πολλές ταινίες σαν δίδυμο με τον Θανάση Βέγγο. Η συνεργασία του με την Φίνος Φίλμ ξεκινά το 1964 με την ταινία «Το Δόλωμα» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου 1936. Έφηβος ακόμα, βρέθηκε να συμμετέχει σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας με το θίασο των Σπύρου Μουσούρη – Κρινιώς Παπά, ενώ παράλληλα σπούδαζε στη Σχολή υποκριτικής του Κ. Μιχαηλίδη.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1956 και πρίν τελειώσει την Σχολή του πήρε άδεια ηθοποιού, ως εξαιρετικό ταλέντο, και εργάστηκε στο θέατρο Κοτοπούλη με κλασικό ρεπερτόριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ.
Από τότε και για μία εικοσαετία περίπου (έως το 1973) υπηρέτησε τα περισσότερα θεατρικά είδη (εκτός από το αρχαίο δράμα), κλασικούς, σύγχρονους -Έλληνες και ξένους- συγγραφείς, υπήρξε θιασάρχης και συνθιασάρχης και συνεργάστηκε με μεγάλους πρωταγωνιστές της εποχής του (Ντ. Ηλιόπουλος, Β. Κύρου, Μ. Αρώνη, Χρ. Ευθυμίου, Δ. Παπαγιαννόπουλος, Σ. Γιούλη, Μ. Μυράτ, Γ. Φέρτης, Ξ. Καλογεροπούλου, Μ. Κοντού, Μ. Χρονοπούλου, Κ. Αναλυτή, Κ. Ρηγόπουλος, Αλ. Λαδικού κ.ά.).
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1957 στην ταινία του Κώστα Ανδρίτσου «Μαρία η Πενταγιώτισσα», στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Το 1958, συμμετείχε ταυτόχρονα σε εννέα ταινίες ως συμπρωταγωνιστής των μεγάλων σταρ της εποχής εκείνης, ενώ αργότερα έπαιξε σε πολλές ταινίες σαν δίδυμο με τον Θανάση Βέγγο. Η συνεργασία του με την Φίνος Φίλμ ξεκινά το 1964 με την ταινία «Το Δόλωμα» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Το θελκτικό παρουσιαστικό του, η ευγενική φυσιογνωμία και η φυσική του γοητεία, γρήγορα τον καθιέρωσαν ως τον πιο δημοφιλή πρωταγωνιστή του Ελληνικού Κινηματογράφου της εποχής εκείνης.
Συνολικά έπαιξε σε περισσότερες από 100 ταινίες, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» και «Κοντσέρτο για Πολυβόλα», αλλά και σε κωμωδίες, όπως «Τζένη Τζένη» και «Η Θεία μου η Χίπισσα».
Ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι. Όταν επέστρεψε, κατέθεσε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές ερμηνείες του.
Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, μέσα σε τέσσερις δεκαετίες, εμφανίστηκε σε περίπου 80 θεατρικά έργα. Από τους σπουδαιότερους ρόλους του ήταν αυτός του «Κυρίου» του Μπ. Τσικληρόπουλου, στο θέατρο «Στοά» (1986) μαζί με το «Σλουθ» του Αν. Σάφερ (Μίλο Τιντλ) στο θέατρο «Αλάμπρα» (1988) και το «Σπίτι του σπαραγμού» του Μπ. Σω ως Έκτωρ Χασάμπαϊ (Εθνικό Θέατρο, 1983-84).
Η «Καρυδόπιτα» με την Κ. Αναλυτή στο θέατρο «Αναλυτή» ήταν από τις τελευταίες θεατρικές του εμφανίσεις, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, καθώς τα προβλήματα της υγείας του του στέρησαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες την επαφή του με το «σανίδι».
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε κάνει τρεις γάμους από τους οποίους απέκτησε τρία παιδιά.
Τα συλλυπητήριά του εξέφρασε ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, λέγοντας ότι ο Ανδρέας Μπάρκουλης «υπηρέτησε με συνέπεια και συστηματικότητα το σινεμά και το θέατρο. Υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της γενιάς του, αφήνοντας το προσωπικό του ανεξίτηλο στίγμα στον ελληνικό κινηματογράφο».
Συνολικά έπαιξε σε περισσότερες από 100 ταινίες, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» και «Κοντσέρτο για Πολυβόλα», αλλά και σε κωμωδίες, όπως «Τζένη Τζένη» και «Η Θεία μου η Χίπισσα».
Ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του το πέρασε στις ΗΠΑ, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι. Όταν επέστρεψε, κατέθεσε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές ερμηνείες του.
Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, μέσα σε τέσσερις δεκαετίες, εμφανίστηκε σε περίπου 80 θεατρικά έργα. Από τους σπουδαιότερους ρόλους του ήταν αυτός του «Κυρίου» του Μπ. Τσικληρόπουλου, στο θέατρο «Στοά» (1986) μαζί με το «Σλουθ» του Αν. Σάφερ (Μίλο Τιντλ) στο θέατρο «Αλάμπρα» (1988) και το «Σπίτι του σπαραγμού» του Μπ. Σω ως Έκτωρ Χασάμπαϊ (Εθνικό Θέατρο, 1983-84).
Η «Καρυδόπιτα» με την Κ. Αναλυτή στο θέατρο «Αναλυτή» ήταν από τις τελευταίες θεατρικές του εμφανίσεις, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, καθώς τα προβλήματα της υγείας του του στέρησαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες την επαφή του με το «σανίδι».
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε κάνει τρεις γάμους από τους οποίους απέκτησε τρία παιδιά.
Τα συλλυπητήριά του εξέφρασε ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, λέγοντας ότι ο Ανδρέας Μπάρκουλης «υπηρέτησε με συνέπεια και συστηματικότητα το σινεμά και το θέατρο. Υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της γενιάς του, αφήνοντας το προσωπικό του ανεξίτηλο στίγμα στον ελληνικό κινηματογράφο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου