Copy & Paste: http://tvxs.gr/news
«Η έκρηξη του Αλέξη Τσίπρα κατά της Γερμανίας, κάτι θυμίζει», υποστηρίζουν σε άρθρο τους για την Ελλάδα οι Financial Times, εντοπίζοντας ομοιότητες ανάμεσα στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και τη νυν τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Οι Financial Times συγκρίνουν τη σκληρή αντι-αμερικανική ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου με την σημερινή στάση Τσίπρα έναντι της Γερμανίας και επιχειρούν μια αποτύπωση ταυτίσεων και διαφορών ανάμεσα στο τότε και στο τώρα. Ολόκληρο το άρθρο είναι το εξής:
«Η έκρηξη του Αλέξη Τσίπρα κατά της Γερμανίας, κάτι θυμίζει», υποστηρίζουν σε άρθρο τους για την Ελλάδα οι Financial Times, εντοπίζοντας ομοιότητες ανάμεσα στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και τη νυν τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.Οι Financial Times συγκρίνουν τη σκληρή αντι-αμερικανική ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου με την σημερινή στάση Τσίπρα έναντι της Γερμανίας και επιχειρούν μια αποτύπωση ταυτίσεων και διαφορών ανάμεσα στο τότε και στο τώρα. Ολόκληρο το άρθρο είναι το εξής:
Στους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες η σκληρή ρητορική του Αλέξη Τσίπρα και των μελών της αριστερής κυβέρνησής του κατά της Γερμανίας έχουν έναν οικείο τόνο. Ο νέος πρωθυπουργός μόλις που είχε πάει σχολείο όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας φλογερός ρήτορας και αμερικανοτραφής οικονομολόγος, έπαιρνε εξουσία το 1981 ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ο Παπανδρέου, μέσα σε ένα κλίμα ισχυρών αντι-δυτικών αισθημάτων από τους Έλληνες, υποσχόταν να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ, το οποίο κατηγορείτο ότι απέτυχε να αποτρέψει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Στοχοποίησε επίσης την Ουάσιγκτον, υποσχόμενος να κλείσει τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα – μια υπόσχεση που ικανοποιούσε την βαθιά λαϊκή δυσαρέσκεια για τη στήριξη που παρείχαν οι ΗΠΑ στο στρατιωτικό καθεστώς της επταετίας 1967-1974.
Η μεσοαστική τάξη των Ελλήνων συνέρρεε τότε κατά χιλιάδες στις πλατείες για να ακούσει τον ηγέτη της χώρας να κατακεραυνώνει τους δυτικούς συμμάχους. Οι ξένοι διπλωμάτες ανησυχούσαν πως η Ελλάδα θα διέκοπτε τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και θα έμπαινε στην ομάδα των αδέσμευτων κρατών που κρατούσαν αποστάσεις τόσο από την Ουάσινγκτον όσο και από τη Μόσχα.
Σήμερα, η αφήγηση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ έχει εντυπωσιακές ομοιότητες με εκείνη την εποχή, παρ’ ότι οι στόχοι είναι διαφορετικοί και τα ζητήματα περισσότερο οικονομικά παρά πολιτικά.
Η Γερμανία έχει αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως ο «όλεθρος» για τους Έλληνες που πλήττονται από τη λιτότητα, ενώ αντί για το ΝΑΤΟ είναι οι ελεγκτές της «τρόικας» από την Κομισιόν, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ που ευθύνονται για τα δεινά της χώρας. Ένας λόγος για την υιοθέτηση της στρατηγικής Παπανδρέου από τον κ. Τσίπρα είναι το γεγονός ότι υψηλόβαθμα στελέχη του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ εισήλθαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν το κόμμα τους απώλεσε την λαϊκή στήριξη λόγω του ρόλου που έπαιξε στην εφαρμογή σκληρών οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Πολλοί κορυφαίοι «παλαιοπασόκοι» έχουν σήμερα θέσεις - κλειδιά στη νέα διοίκηση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η στρατηγική αυτή έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για την συγκράτηση των εσωτερικών διαφωνιών. Όπως και ο Παπανδρέου, ο κ. Τσίπρας έχει να αντιμετωπίσει μια ηχηρή σκληροπυρηνική αριστερή πτέρυγα, η οποία στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται κατηγορηματικά στον συμβιβασμό με τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού αυτή την εβδομάδα της νέας προσπάθειας για τη διεκδίκηση των απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας για μη καταβληθείσες πολεμικές επανορθώσεις ύψους άνω των 160 δις δολαρίων – απαιτήσεις, που παγίως το Βερολίνο απορρίπτει – είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Η στρατηγική Παπανδρέου, παρά τις ανησυχίες που προκαλούσε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσας, τελικά οδήγησε σε αποτελέσματα που άμβλυναν τις εντάσεις με Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες.
Την ώρα που οι προπαγανδιστές του ΠΑΣΟΚ απειλούσαν με εθνικοποίηση αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων, χαμηλού βεληνεκούς συνομιλίες για τις στρατιωτικές βάσεις οδήγησαν σε συμφωνία για τη διατήρησή τους. Η Ελλάδα επίσης ξανάρχισε σιωπηρά να συμμετέχει σε νατοϊκές ασκήσεις.
Οι οιωνοί δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας θα ήθελε να ακολουθήσει μια ανάλογη τακτική. Η έκρηξή του κατά «των εγκλημάτων και των καταστροφών που προκάλεσαν οι δυνάμεις του τρίτου Ράιχ» ήρθε μόλις η Ελλάδα ξεκίνησε ενδελεχείς διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» - όπως μετονομάστηκαν η τρόικα και οι διεθνείς πιστωτές – για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.
Εάν οι διαπραγματεύσεις κλείσουν επιτυχών, θα αποδεσμευτούν κεφάλαια 7,2 δις ευρώ από το πακέτο διάσωσης και η Αθήνα μπορεί να ξεκινήσει συνομιλίες και για ένα τρίτο πακέτο όπως προτείνει η Γερμανία, διασφαλίζοντας την επιβίωσή της ως μέλος της ευρωζώνης.
Όμως, ο κ. Τσίπρας αντιμετωπίζει προκλήσεις ως προς την ηγετική του ισχύ, τις οποίες ο Παπανδρέου είχε λύσει όταν ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση. Ο Παπανδρέου κράτησε το κόμμα υπό τον αυστηρό του έλεγχο και έπαιρνε αποφάσεις με ένα υπουργικό συμβούλιο που αποτελείτο από έμπιστους συνεργάτες του.
Ο νέος πρωθυπουργός αναγκάστηκε τον περασμένο μήνα να υπερασπιστεί τη στροφή της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος σε μια μαραθώνια, 11ωρη συνεδρίαση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων περίπου 30 φέρονται να εξέφρασαν την αντίθεσή τους.
Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην ρισκάρει την ταπείνωση με την ψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή, καθώς η άτυπη ψηφοφορία μεταξύ των βουλευτών του έδειξε ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να την περάσει χωρίς την υποστήριξη των φιλο-ευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Το να ενσωματώσει τη λεγόμενη Αριστερή Πλατφόρμα του κόμματος, που περιλαμβάνει ομάδες από Μαρξιστές-Λενινιστές έως οπαδούς του Ούγκο Τσάβες, μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες, ίσως είναι ένας στόχος που δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας ούτε ο Παπανδρέου».
Το να ενσωματώσει τη λεγόμενη Αριστερή Πλατφόρμα του κόμματος, που περιλαμβάνει ομάδες από Μαρξιστές-Λενινιστές έως οπαδούς του Ούγκο Τσάβες, μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες, ίσως είναι ένας στόχος που δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας ούτε ο Παπανδρέου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου