Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

ΕΔΟΕΑΠ: Απελπισία, παραίτηση, αδιαφορία, άγνοια

Copy & Paste: http://zoornalistas.blogspot.gr
Ο (τελετουργικός) ενταφιασμός ενός πάλαι ποτέ κραταιού ταμείου 
Τραγικό φινάλε μιας μικρής μεγάλης ιστορίας. Μικρής για άλλους μεγάλης για μας.
Είμαστε εκεί μαζεμένοι, λίγο, ελάχιστοι, οι συνήθεις …ύποπτοι, μέσα στο καυτό πρωινό του Ιουλίου, 8.00 η ώρα, στην οδό Σταδίου έξω από το απρόσωπο και κακάσχημο κτίριο του υπουργείου Εργασίας.
Μόνο δυο πανό έδιναν το τόνο και το σήμα ότι κάτι γινόταν. Μέσα συνεδρίαζε η …τριμερής: Κράτος, Ιδιοκτήτες ΜΜΕ και εργαζόμενοι. Για το μέλλον του δικού μας ΕΔΟΕΑΠ την μόνη μας ελπίδα και βοήθεια στις δύσκολες στιγμές…

Η απόφαση από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ήταν σαφής: κανένα άλλος μέλος από το ΔΣ δεν επρόκειτο.. να παραβρεθεί στη συνάντηση πλην αυτών των δυο. Η πρόεδρος (ΝΔ- για να μην κρυβόμαστε) και ο Γενικός Γραμματέας (ΣΥΡΙΖΑ -για να μην κρυβόμαστε και πάλι. ) Τυχαίο; Όχι καθόλου. Φυσικά τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ που ήταν παρόντα εκεί το πρωί, δεν «μάσησαν» και μπήκαν κι αυτά μέσα. Λίγο μετά αποφασίσαμε να μπούμε κι εμείς, αφού κάναμε πρώτα κατόπτευση του χώρου. Και μπήκαμε. Και είδαμε Και ακούσαμε.
Τους εκπροσώπους των εργαζομένων να ψελλίζουν κυριολεκτικά τις προτάσεις τους (είχαν προηγηθεί προφανέστατα συνεννοήσεις, η ΕΣΗΕΑ τουλάχιστον πήγε πρόταση με υποβολέα τον ΣΥΡΙΖΑ), τον εκπρόσωπο των καναλαρχών να αλωνίζει στο χώρο, βέβαιος για την επικράτηση του… Απευθυνόταν σε όλους όχι με τα ονόματά τους, αλλά με το «εσύ», «αυτός», «εκείνοι»… Τον υπουργό ούτε που τον λογάριαζε ότι υπήρχε…(καλά αυτόν τον ξεχνούσαμε κι εμείς μερικές φορές...) Κοινώς τους έβλεπε όλους σαν μυρμήγκια… Ακόμα και η μαγκιά του… οξύθυμου προέδρου του ΕΔΟΕΑΠ, βγήκε άλλο στόχο, δεν τόλμησε να απευθυνθεί σ’ αυτόν… Το τι ειπώθηκε ακριβώς και τα… μη αποτελέσματα που βγήκαν, θα τα δείτε αναρτημένα σε πολλές σελίδες, και site…

Και καθόμασταν εκεί και παρακολουθούσαμε τον τελετουργικό, θεατρικό ενταφιασμό ενός πάλαι ποτέ κραταιού ταμείου, όπου όλα ήταν προσυμφωνημένα, όλα τετελεσμένα… Και αναρωτιόμασταν «μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» που να ήταν άραγε αυτή την ώρα οι συνάδελφοι, όσοι δεν δούλευαν τουλάχιστον στις 8.00 το πρωί… Απελπισία; Παραίτηση; Αδιαφορία; Άγνοια;

- από το facebook της Ιωάννας Κολοβού

Δεν υπάρχουν σχόλια: