ΕΔΟΕΑΠ: Ο θάνατος της δεοντολογίας και η απούσα κοινωνική συνείδηση

Copy & Paste: Douatzis Giorgos
του Γιώργου Δουατζή
Όταν οι εντεταλμένοι για την ενημέρωση των πολιτών δημοσιογράφοι αδιαφορούν για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ίδιων και των οικογένειών τους. Όταν δημοσιογράφοι μένουν απαθείς σε απεργία πείνας συναδέλφου τους για τη διάσωση του δικού τους Ασφαλιστικού Ταμείου. Όταν τρέμουν τους εργοδότες τους και δεν τολμούν να γράψουν λέξη για την κατάρρευση του Ταμείου που καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών τους. Όταν ως απεργοσπάστες αδιαφορούν για την αγωνία του κύριου σώματος των δημοσιογράφων που απεργεί. Τότε, για ποιά ενημέρωση να μιλήσουμε, για ποιά δεοντολογία, για ποιά υπευθυνότητα, πώς και γιατί ο Έλληνας να εμπιστεύεται την ενημέρωση που του κάνουν οι δημοσιογράφοι;

Αυτό το σηπτικό φαινόμενο δεν αφορά μόνον τους δημοσιογράφους, αλλά όλους τους συμπολίτες μας. Είναι σημάδι κοινωνικής σήψης, χαρακτηρίζει την εποχή, προκαλεί μεγάλη ανησυχία για το πού πάει ο τόπος. Όποια κι αν είναι η αιτία της απόκρυψης των όσων ταλανίζουν τους χιλιάδες εργαζομένους στον Τύπο από τους ίδιους τους δημοσιογράφους, δικαιολογία δεν υπάρχει. Υποταγή στους εργοδότες; Φόβος; Αδιαφορία; Κάτι από αυτά πρέπει να υπάρχει. Αλλά ότι και να είναι αυτό, σημαίνει πως η εμπιστοσύνη προς αυτούς που μας ενημερώνουν έχει βαθύτατα κλονιστεί. Και όταν πλήττεται η ενημέρωση, το χτύπημα είναι βαρύ στις πλάτες της δημοκρατίας και ο δρόμος ανοιχτός για κάθε είδος αυταρχισμού από τους κυβερνώντες.
Παραθέτω τα στοιχεία:
Ο ΕΔΟΕΑΠ είναι το ταμείο που παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επικουρική σύνταξη στους δημοσιογράφους και στους εργαζομένους στον Τύπο, με 18.500 ασφαλισμένους. Ένα υγιέστατο, μέχρι πρό τινος, Ασφαλιστικό Ταμείο, το οποίο άρχισε να καταρρέει από τότε που οι κυβερνώντες του αφαίρεσαν τον βασικό του πόρο, το Αγγελιόσημο.

1.Ο κλάδος του Τύπου χτυπήθηκε από την ανεργία σε ποσοστό άνω του 45%. Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν το ανέφερε.

2.Οι καναλάρχες, εκδότες, είναι οι μοναδικοί εργοδότες που δεν πληρώνουν εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά! Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν το ανέφερε.

3.Το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου από τον Μάϊο του 2016 δεν έκανε καμία πρόβλεψη για τον ΕΔΟΕΑΠ και τους 18.500 ασφαλισμένους του, πετώντας τους ουσιαστικά στον δρόμο. Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν το ανέφερε.

4.Τον Σεπτέμβριο του 2017 διακόπηκε η παροχή Επικουρικής Σύνταξης λόγω των άδειων ταμείων του ΕΔΟΕΑΠ. Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν το ανέφερε.

5.Στις 5 Οκτωβρίου ο δημοσιογράφος Θοδωρής Βαρίκος άρχισε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για την κατάρρευση του Ταμείου. Ελάχιστοι δημοσιογράφοι έσπευσαν για συμπαράστασή του. Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν το ανέφερε.

6.Οι Γενικές Συνελεύσεις των φορέων του Δημοσιογραφικού Σώματος και των ασφαλισμένων στον ΕΔΟΕΑΠ, μετά βίας συγκέντρωσαν τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό απαρτίας και σε αυτές επικράτησαν σύγχυση, αντεγκλήσεις, πλήρης ασυνεννοησία. Παρά ταύτα, εκδόθηκαν αποφάσεις και ψηφίσματα. Κανείς δημοσιογράφος ή Μέσο Ενημέρωσης δεν τα ανέφερε.

7.Δύο σελίδες στο Facebook υπό τον τίτλο Πρωτοβουλία για τον ΕΔΟΕΑΠ και ΕΔΟΕΑΠ ανοιχτός, συγκέντρωσαν μόλις 5.141 μέλη, από το σύνολο των 18.500 ασφαλισμένων στο Ταμείο.

8.Στις συγκεντρώσεις των κινήσεων αυτών μετείχαν ελάχιστες δεκάδες δημοσιογράφων, κυρίως συνταξιούχοι.

Τους ακούω στις ενημερωτικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, τους διαβάζω στις εφημερίδες και απορώ με την αδιαφορία για τον εαυτό τους, για την περίθαλψη των οικογένειών τους, για τους συναδέλφους τους, για την καταπάτηση κάθε έννοιας δεοντολογίας. Τους λυπάμαι και ντρέπομαι για την κατάντια τους.

Αναρωτιέμαι, αυτοί δεν ντρέπονται, δεν έχουν ίχνος ενοχής για τη σιωπηρή συναίνεση στο έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος χιλιάδων συναδέλφων τους, σε βάρος των ίδιων των οικογενειών τους; Πού κρύφτηκαν όλοι οι δημοσιογράφοι του εργατικού-ασφαλιστικού ρεπορτάζ; Πού οι αρχισυντάκτες και οι διευθυντές τους; Αυτοί που όταν αρρωστήσουν θα σπεύσουν για περίθαλψη στον ΕΔΟΕΑΠ, αλλά, ενδεχομένως, να βρουν τις πόρτες του κλειστές; Αυτή η έκφανση αυτοχειρίας με τρομάζει ως πολίτη, ως μέλος αυτού του κοινωνικού συνόλου. Αυτούς;